“We herkenden ons in de mensgerichte houding van beide zorginstellingen. Tegelijk was hun gretigheid om deze fusie tot een goed einde te brengen aanstekelijk. Door de krachten te bundelen wilden ze hun slagkracht verbeteren. Er zou meer ruimte komen om de kwaliteit van de dienstverlening te verbeteren, personeel nog beter op te leiden en hun investeringskracht te vergroten.

Als accountant kun je bij zo’n fusie op veel aandachtsgebieden van waarde zijn, van de administratieve organisatie en interne beheersing tot fiscale vraagstukken. We controleerden de twee organisaties los van elkaar, nog voordat de fusie een feit was. Hierdoor konden we precies dezelfde posten en stromen met elkaar vergelijken, en de best practices meenemen naar de nieuwe organisatie. De ene instelling had het risicomanagement bijvoorbeeld goed op orde, de andere instelling had de meest voor de hand liggende verwerkingswijze van het groot onderhoud. We hebben gekeken: waar zitten de verschillen, wat zijn de voor- en nadelen van bepaalde keuzes en wat past het best bij jullie als nieuwe organisatie?

De klant vroeg ons om ook mee te denken over thema’s als gedrag en cultuur. Hoe zorg je ervoor dat beide organisaties elkaar gaan vertrouwen en elkaars taal spreken? Interessant was ook de verantwoording richting de gemeenten: konden wij ze helpen met het verlichten van de administratieve lasten die dergelijke verantwoordingen met zich meebrengen? In open gesprekken bespraken we onze bevindingen. De klant maakte uiteindelijk de keuze, maar we voelden heel sterk: dit is een gezamenlijk traject.

Voor zo’n dynamiek heb je een hechte vertrouwensrelatie nodig en dat is iets wat je moet opbouwen. Bij deze opdracht is de vertrouwensrelatie in ongelooflijk korte tijd gerealiseerd. Het zorgde ervoor dat we aan beide kanten bereid waren om een stap extra te zetten. Dat de sfeer ontspannen was, met ruimte voor humor. De klant waardeerde onze inbreng en vertrouwde op ons oordeel. Andersom werkte dat al net zo. Accountants zijn van nature kritisch ingesteld, gedreven door de vraag: wat kan er beter? Door de prettige samenwerking werden we uitgedaagd om ook anders te denken. Wat zijn punten om trots op te zijn? Zaken die goed gaan? Bij een fusie kan je niet alles in één jaar op orde hebben. Met gepast realisme hebben we daarom gekeken: wat zijn de belangrijkste onderwerpen? Waar willen we dat zij nu al mee aan de slag gaan en wat kunnen ze parkeren tot een later moment? Als het dan allemaal samenvalt, denk je: wat hebben we toch een leuk vak!